Dropshipping

Dropshipping – praktyka obrotu gospodarczego

Przedsiębiorcy prowadzący międzynarodowy handel np. z Chinami z pewnością słyszeli to pojęcie. Prawnicy obsługujący transakcje międzynarodowe nie znajdą jednak nic na ten temat w kodeksie.

Mówiąc najprościej „dropshipping” to model logistyczny sprzedaży przez Internet polegający na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę. e-handel z Chinami

dropshipping z chin

Rola sklepu internetowego sprowadza się w zasadzie do pośrednictwa.

Przedsiębiorca prowadzący e-sklep skupia się na zbieraniu zamówień na towar oraz przyjmowaniu zapłaty od klientów, a następnie przekazuje zamówienie i część otrzymanej (jeżeli płatność jest ustalona z góry) ceny za towar. Przedsiębiorca ten oszczędza na kosztach przechowywania towaru, a także nie zamraża środków finansowych w towarze – znamienne jest to, że w ramach „dropsippingu” „sprzedający” towar wcale nie musi mieć magazynu z towarem. Ten nierzadko znajduje się w Chinach. Przedsiębiorca prowadzący e-sklep zarabia, jak to często bywa, na prowizji za pośrednictwo. Na ogólnych zasadach dochód ten podlega opodatkowanie bądź to CIT, bądź PIT w zależności od formy prowadzonego przedsiębiorstwa.

Obowiązki przedsiębiorcy względem konsumenta a „dropshipping”

Artykuł 12 ustawy z dnia 30 maja 2014 roku o prawach konsumenta /Dz. U. 2014 poz. 824 ze zm./ przewiduje, że najpóźniej w chwili wyrażenia przez konsumenta woli związania się umową na odległość lub poza lokalem przedsiębiorstwa, przedsiębiorca ma obowiązek poinformować konsumenta m. in. o zawarciu umowy w imieniu innego przedsiębiorcy.

W konsekwencji wskazać należy, że już w opisie aukcji czy opisie towaru oferowanego konsumentom w sklepie internetowym powinny znaleźć się:

I. zastrzeżenie o działaniu w charakterze pośrednika na rzecz innego przedsiębiorcy,
II. dane identyfikujące (firma, adres, numery NIP, KRS itp.) pośrednika oraz sprzedawcę,
III. informacja dla klienta, że to on jest importerem towaru i na nim będą ciążyły potencjalne obowiązki celne i zapłaty podatku VAT,
IV. informacja o miejscu i sposobie składania reklamacji i wykonywania prawa odstąpienia od umowy sprzedaży towaru,
V. koszt usługi pośrednictwa.

Brak takich informacji narusza ustawę o prawach konsumenta i może skutkować nałożeniem kary za „pozorny dropshipping”. Naruszeniami praw konsumenta czyli tzw. praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów bada Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, a w przypadku stwierdzenia uchybień może nakładać kary pieniężne, a nawet wydać decyzje prewencyjne włącznie z nakazaniem zaprzestania praktyki. Zawsze warto więc znać swoje prawa i obowiązki. Nota bene UOKIK nie będzie wnikał w relacje pomiędzy przedsiębiorcami tj. w ramach oferowania towarów przedsiębiorcom (B2B).

dropshipping

Podatkowe konsekwencje „dropshippingu”

Warto pamiętać, że w przypadku bezpośredniej wysyłki towaru przez producenta spoza UE np. z Chin, to na końcowym kliencie z Polski ciąży obowiązek rozliczenia podatku VAT oraz zapłaty cła. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku – o podatku od towarów i usług (VAT), podatnikami z tytułu importu towaru są podmioty zobowiązane do uiszczenia cła, nawet gdy sprowadzany przedmiot jest z niego zwolniony, jego pobór został chociażby w części zawieszony albo zastosowano preferencyjną stawkę celną. Z zapłaty podatku VAT i cła kupujący będzie zwolniony, gdy kupi towary o „niewielkiej wartości”. Dla podatku VAT limit wynosi równowartość w złotych kwoty 22 euro (art. 51 ust.1 ustawy o VAT), a dla cła – 150 euro (art. 23 ust. 2 rozporządzenia Rady [WE] nr 1186/2009 ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych).

Co na to fiskus?